Cyn Clicks: Golden Oldies

In samenwerking met Zorgbalans en Huis ter Hagen in Driehuis (NH) ben ik in 2018 een fotoproject gestart waarbij ik een heel jaar lang gezellig bij onze ouderen op visite ga.

Van elk gesprek is een verslag en natuurlijk een foto gemaakt.

Ik hoop daarmee meer animo te creëren om op visite te gaan bij onze ouderen, want dat is heel interessant, gezellig en vooral leuk!


Mw Assink

Wat is dit toch een ontzettend leuk project. Ten eerste omdat je nooit weet bij wie je op de koffie gaat en ten tweede omdat het zo waardevol kan zijn. Dat laatste bleek vandaag ook absoluut weer het geval. Ik mocht op bezoek bij Mw Assink. Een ontzettend lieve dame, ik schrijf expres dame, want dat is ze toch wel echt. Helaas laat de geest van Mw Assink haar bij vlagen in de steek, buiten dat dit zwaar is voor haarzelf, is het ook moeilijk voor haar familie. Daarom word ik bijgestaan daar haar dochter.

Vandaag was gelukkig een hele fijne dag en we hebben een erg leuk gesprek gehad. We konden het al vrij snel goed met elkaar vinden en bleken ook nog eens wat dingen gemeen te hebben, zoals onze liefde voor boeken, de Waddeneilanden en later bleek ook nog eens voor geschiedenis.

Toch hebben we het hier maar kort over gehad want we hebben zoveel onderwerpen besproken. Ons gesprek is begonnen in Groningen, waar Mw Assink geboren is en de eerste helft van haar jeugd heeft doorgebracht samen met haar 2 broers en 3 zussen die heel belangrijk voor haar waren en zijn. Toch is Utrecht de stad waar ze met ontzettend warme gevoelens aan terug denkt, waar ze ook weleens klassieke concerten bijwoonde. Buiten klassieke muziek, luisterde Mw Assink ook graag naar Jazz, met name Louis Armstrong.

In Utrecht leerde zij ook haar man kennen, Paul. Paul is de liefde van haar leven, waar ze met schitterende ogen aan denkt en ze vertelt mij dat ze erg naar hem opkeek.

Mw Assink vertelt mij over haar trouwdag: “… de kerk was direct tegenover mijn huis, we liepen er zo heen”, ik vroeg haar ook naar ‘de jurk’: “… ik had een patroon in de Libelle gezien, dat moest hem worden, ik had mijn jurk al gevonden nog voor ik mijn man ontmoette!”. Ze vertelt mij ook dat ze in de jurk op Grace Kelly lijkt en als ik een foto zie blijkt niks minder waar, zoals ik al schreef, een echte dame.

Mw Assink heeft, net als ik, genoten van ons gesprek. Eigenlijk hadden we tijd te kort. Na het gesprek vertelt de dochter van Mw Assink mij nog dat het zo fijn was om haar moeder zo mee te maken en het verhaal over de bruidsjurk was ook nieuw voor haar. Wat bijzonder dat ik hieraan heb mogen bijdragen.


Terug naar de Golden Oldies